ในปีพุทธศักราช ๒๓๗๓ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ ได้ทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม หรือที่เรียกกันว่าวัดโพธิ์ ทรงประกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้คัดเลือกสรรพศิลปวิทยาการต่างๆ เช่น ตำราการแพทย์ โบราณคดี และวรรณกรรม โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอนทั้งหลาย ฯลฯ มาจารึกลงบนแผ่นหินอ่อนประดับไว้ตามบริเวณผนัง เสาพระระเบียงรอบพระอุโบสถ พระวิหาร พระวิหารคด และศาลารายรอบพระมณฑปภายในวัด
จารึกวัดโพธิ์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกความทรงจำแห่งโลก (Memory of the World) จากองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) หรือ ยูเนสโก (UNESCO) (มีปรากฏอยู่ในปัจจุบันจำนวน 1,431 แผ่น)
จารึกวัดโพธิ์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกความทรงจำแห่งโลก (Memory of the World) จากองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) หรือ ยูเนสโก (UNESCO) (มีปรากฏอยู่ในปัจจุบันจำนวน 1,431 แผ่น)
โคลงกลบทวัดโพธิ์หรือวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม รวบรวมจากผลงานทั้งบทพระราชนิพนธ์ บทพระนิพนธ์ แสดงให้เห็นถึงอัจฉริยภาพของกวีที่นอกจากการแต่งไปตามบังคับของฉันทลักษณ์ บางอย่างต้องมีสูตรเฉพาะ เรียก “โคลงกล” หรือ “กลโคลง” ประกอบด้วยจารึกจำนวนทั้งสิ้น 8 แผ่น เนื้อความกลโคลง 38 กล ประดับไว้ที่เสาพระระเบียงชั้นนอก ทิศเหนือ ทิศตะวันออก และทิศใต้ ปัจจุบันประตู 2 ทิศตะวันออกปิดบูรณะ จึงตัดออก 11 กลโคลง และตัดบทที่ยังมีข้อกังขาในการถอนกลอีก 2 บท และคัดเลือกมานำเสนอเพียง 25 กลโคลง
